Οι εργαζόμενοι που είναι αναγκασμένοι να μιλούν πολύ, να επινοούν στρατηγικές, να… διοικούν προσωπικό και να διαχειρίζονται κρίσεις διατηρούν μακροπρόθεσμα την οξύνοιά τους πολύ καλύτερα απ’ ό,τι οι εργαζόμενοι που διάγουν μία μονότονη και μοναχική επαγγελματική ζωή.
Αυτό μπορεί να τους εξαντλεί νοητικά, είναι όμως καλύτερο για την προστασία της μνήμης και την πρόληψη της έκπτωσης των νοητικών λειτουργιών όταν γεράσουν.
Αυτό προκύπτει από τη νέα έρευνα του Ινστιτούτου Κοινωνικής Ιατρικής, Επαγγελματικής Ιατρικής & Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Λάιπτσιγκ, στη Γερμανία.
«Η μελέτη μας είναι σημαντική διότι υποδηλώνει ότι το επάγγελμα μπορεί να είναι πιο σημαντικό για την υγεία του εγκεφάλου απ’ όσο το μορφωτικό επίπεδο», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Φραντσίσκα Σαβέρια Τεν.
Οι μέχρι τώρα μελέτες δείχνουν ότι το μορφωτικό επίπεδο μπορεί να δράσει προστατευτικά εναντίον της άνοιας, διότι όσο υψηλότερο είναι τόσο μειώνονται η πιθανότητες εμφάνισής της. Ως φαίνεται, όμως, δεν αρκεί να είναι κάποιος μορφωμένος, θα πρέπει να κάνει και μια δουλειά που θα αναγκάζει το μυαλό του να «δουλεύει» ασταμάτητα.
Στη νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Neurology», συμμετείχαν επί οκτώ χρόνια 1.054 εθελοντές ηλικίας 75 ετών και άνω, οι οποίοι υποβάλλονταν κάθε 1,5 χρόνο σε ένα τεστ νοητικών λειτουργιών (λέγεται MMSE) που χρησιμοποιείται για τη διάγνωση της άνοιας.
Κατά την έναρξη της μελέτης, οι εθελοντές συμπλήρωσαν αναλυτικά ερωτηματολόγια για το επάγγελμα που είχαν πριν συνταξιοδοτηθούν, με τα οποία οι ερευνητές αξιολόγησαν εάν τα καθήκοντά τους διέγειραν την εκτελεστική, την γλωσσική (ή λεκτική) και την ρευστή νοημοσύνη (είναι η ικανότητα λογικής σκέψης και επίλυσης προβλημάτων σε νέες καταστάσεις).
Καθήκοντα που διεγείρουν την εκτελεστική νοημοσύνη είναι λ.χ. η οργάνωση δραστηριοτήτων, η διαχείριση κρίσεων και η κατάρτιση στρατηγικών. Τη λεκτική νοημοσύνη διεγείρουν, μεταξύ άλλων, η ερμηνεία και αξιολόγηση πληροφοριών, ενώ την ρευστή καθήκοντα όπως η επιλογή και η ανάλυση δεδομένων.
Οι εθελοντές οι οποίοι στη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους είχαν καθήκοντα που διέγειραν στον υψηλότερο βαθμό όλες τις προαναφερθείσες δεξιότητες, επιτύγχαναν διαρκώς την υψηλότερη βαθμολογία στα τεστ νοητικών λειτουργιών, ενώ είχαν και τον βραδύτερο ρυθμό έκπτωσης των νοητικών λειτουργιών τους.
Στην πραγματικότητα, ο ρυθμός αυτός ήταν ο μισός απ’ ό,τι στους εθελοντές των οποίων η επαγγελματική σταδιοδρομία δεν ήταν νοητικώς απαιτητική.
Επιπλέον, τα ευρήματα αυτά δεν άλλαξαν όταν οι επιστήμονες συνυπολόγισαν άλλους παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την υγεία του εγκεφάλου (όπως λ.χ. τυχόν συνυπάρχοντα νοσήματα).
Τα πιο σημαντικά καθήκοντα για την υγεία του εγκεφάλου απεδείχθη ότι ήσαν αυτά που διέγειραν την εκτελεστική και γλωσσική νοημοσύνη.
«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι μία επαγγελματική ζωή εμπλουτισμένη με καθήκοντα που διεγείρουν την γλωσσική νοημοσύνη και τις εκτελεστικές δεξιότητες, μπορεί να συμβάλλει στη διατήρηση μιας καλής νοητικής λειτουργίας στην τρίτη ηλικία», σημειώνουν οι ερευνητές στο άρθρο τους.
Και προσθέτουν ότι «οι σύγχρονες, απαιτητικές συνθήκες εργασίας μπορεί τελικά να ασκούν και θετική επίδραση στην υγεία».
«Οι προκλήσεις στη δουλειά μπορεί όντως να είναι θετικές, εάν αυξάνουν μακροπρόθεσμα τα νοητικά αποθέματα του εργαζόμενου», είπε η δρ Τεν.
Δεν είναι η πρώτη φορά που μελέτη συσχετίζει το επάγγελμα με την καλύτερη υγεία του εγκεφάλου στην τρίτη ηλικία. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Heriot-Watt, στο Εδιμβούργο, είχαν δημοσιεύσει πέρυσι μελέτη που έδειξε ότι τα πολύπλοκα επαγγέλματα, όπως αυτά του γιατρού, του δικηγόρου, του αρχιτέκτονα και του δασκάλου, σχετίζονται με μειωμένο κίνδυνο άνοιας αργότερα στη ζωή.
athensmagazine.gr